Po drodze wpadliśmy w Elblągu do Włodka Radwana na wspaniałe śledzie i już ok. 3.00 w nocy mustrowaliśmy się na „Hoorna”.
Po drodze okazało się, iż przed wypłynięciem jest na jachcie sporo do zrobienia od zakupów żywieniowych począwszy, poprzez kupno paliwa i gazu do naprawy wymiennika ciepła na silniku skończywszy.
Pierwszy punkt programu wziął na siebie Maciek Sobolewski, jak się później okazało nasz wspaniały kuk i meteorolog w jednej osobie.
My natomiast z Piotrem naprawialiśmy rzeczony wymiennik, bez którego rejs niestety nie odbyłby się. Nie będę opisywał naszych kilometrów po Trójmieście w poszukiwaniu złączki, która pasowałaby do starego wymiennika rodem z Volvo niemniej koniec końcem znaleziony całkiem przypadkiem sympatyczny tokarz za 50 zł złączkę taką nam dotoczył, wymiennik został założony a motor odpalony.
Na wszelkich tych zakupach oraz naprawach zszedł nam cały dzień 27 grudnia. W tym czasie dotarła do nas i skompletowała się pozostała część załogi. Okazało się, iż płyniemy w siedem osób wraz z kapitanem. Następnego dnia czyli 28 grudnia ok. południa udało się nam po wykonaniu multum czynności jachtowych wypłynąć z "Neptuna".
Odprawę graniczną zrobiliśmy w Górkach Zachodnich, gdzie okazało się, iż jedynym orężem żołnierza Wojsk Ochrony Pogranicza do walki z niesfornymi żeglarzami był ... długopis. Nie komputer, nie maszyna do pisania ale długopis. I tymże długopisem szlachetny nasz wojak przez prawie bite dwie godziny sporządzał listę siedmiu osób naszej załogi. Chwała Zwierzakowi, że wziął od człowieka ksero jego pracy co przydało się później w Szwecji.
Niemniej już po około dwóch godzinach stania na kei jak „wały korbowe” udało się opuścić ziemię naszą ojczystą i obraliśmy kurs na Hel. Po drodze okazało się, iż wiatr jednak wieje a fala łódką buja i pierwsza część załogi poszła składać daninę władcy naszych wód. Niemniej tuż przed samym Helem wspólnym wysiłkiem załogi upichciliśmy obiad i kotlety schabowe wraz z ziemniakami wspomogły nas przed dalszymi trudami. Podzieliliśmy się na trzy dwu osobowe wachty co mimo wstępnych deklaracji pływania bezwachtowego było jednak dobrym pomysłem

Kursem naszym była oczywiście Kopenhaga natomiast okazała się ona być dokładnie pod NW wiatr, który w sile 6 – 8 B trzymał się dzielnie do samych brzegów Bornholmu. Wyspę osiągnęliśmy po ok. 40 godzinach mokrego, na żaglach oraz motorze, orania pod wiatr i falę. W tym czasie zmoczyć zdążyliśmy chyba wszystko co było do zmoczenia a co nadawało się do założenia podczas siedzenia na wachcie. Schnąć oczywiście nic nie chciało bo co można wysuszyć na Bałtyku w grudniu, na jachcie bez ogrzewania, w temp 2- 6 st. C będąc prawie cały czas zalewanym przez falę na dodatek siedząc a właściwie śpiąc cały czas w kabinie w atmosferze skrajnej wilgotności ...
 

Po osiągnięciu Bornholmu odpaliliśmy, odrobinę umęczeni, ogrzewanie katalityczne oraz posiadane farelki co dało nam nieznany od dwóch dni komfort ciepła. Na miejscu okazało się, iż miejscowy hafenmaister zwolnił nas z jakichkolwiek opłat portowych a miejscowy prysznic posiadał nieograniczone ilości gorącej wody do kąpieli. Ponieważ rejs nasz prowadzić miał nas jednak dalej próbowaliśmy jeszcze tej samej nocy wyjść w dalszą podróż niemniej morze przyjęło nas sporą falą i uczciwą „ósemką” w pysk a stary silnik Hoorna (Mercedes D200) po trzech godzinach wytężonej pracy na naprawdę wysokich obrotach odmówił dalszej współpracy wyrzuciwszy z siebie część oleju spod uszczelki miski olejowej. Przy okazji okazało się, iż ponieważ możliwość ustawienia kąta pracy łopat śruby napędowej w tamtych warunkach było iluzją a olej w pompach hydraulicznych napędu powoli, na skutek przegrzewania się, tracił lepkość postanowiliśmy więc oddać Neptunowi co Boskie i wróciliśmy do Nexo.
Tam w bardzo miłej i przesympatycznej atmosferze powitaliśmy Nowy Rok strzelając w Sylwestra w niebo stare i przeterminowane flary. Następnego dnia odespawszy poprzednią noc postanowiliśmy popłynąć do Karlskrony, gdzie autor niniejszego miał okazje spotkać się z córką. Trasę do Szwecji pokonaliśmy ostrym, lewym bajdewindem i już po ok. 24 godz. cumowaliśmy w porcie wewnątrz miasta. Dopływając do portu i wpływając w szkiery otrzymaliśmy niespodziewaną asystę miejscowego kutra Coast Guardu, którego bardzo mili przedstawiciele kwadrans później odwiedzili nas wykonując swoje czynności zawodowe.

Godzinę później odwiedzili nas także policjanci tym razem sprawdzając paszporty. Byliśmy praktycznie jedynymi użytkownikami portu jachtowego i do dyspozycji otrzymaliśmy nielimitowany prąd. Podczas trochę przymusowego, dwudniowego postoju w Karlskronie zwiedziliśmy Muzeum Morskie, Muzeum Regionalne, sporą część miasta, zakupiliśmy brakujące nam frykasy spożywcze a na końcu tuż przed wypłynięciem poszliśmy na basen i saunę za 45 sek/os. Temat frykasów był bardzo istotny jako, że Maciej, nasz czołowy meteorolog okazał się być świetnym kukiem i raczył On nas w każdej możliwej chwili swymi możliwościami.
I tak np. na jeden z obiadów była golonka po bawarsku z ziemniakami i świetną sałatką oraz pysznym owocowym deserem.

Natomiast trzeci i ostatni fragment rejsu rozpoczęliśmy także w nocy, gdyż jak pokładowy nasz meteorolog stwierdził a informacje SMS-owe z kraju od Jurka Kulińskiego (dziękujemy) to potwierdzały tegoż dnia miała nastąpić odkrętka wiatru z NW na wiatr bardziej N co umożliwiło nam „zjazd” do kraju półwiatrem i baksztagiem. Osobiście sądzę, iż najbardziej emocjonalne fragmenty rejsu do nocne przeloty przez trasy statków i kutrów rybackich, z których jeden czy dwa nie do końca chciały zauważyć naszą obecność a w jednym przypadku już świeciliśmy po sterówce szperaczem w nadzieji, że ktoś nas jednak dojrzy.

Rejs zakończyliśmy 06 stycznia po południu w macierzystym porcie HOORNA w „Neptunie” gdzie powitano nas racą dymną i wieczornym drinkiem, w klubowej sali kominkowej przy palącym się ogniu . Całość wyprawy była naprawdę świetną przygodą i niezapomnianym przeżyciem za co wielkie podziękowanie dla „Zwierzaka”. A czemu rejs „masochistów” ? Bo mam jednak wrażenie, iż nie patrzono na nas ani w Nexo ani w Karskronie jak na normalnych ....
Pzdr.
Kocur

_____________________
poproszę o klik rankingowy: