IWONA I MAREK TARCZYŃSCY JUŻ NA WYSPACH OWCZYCH
Niedawno opublikowałem news o tym, że Iwona i Marek Tarczyńsy osiągnęli Szetlandy - http://kulinski.navsim.pl/art.php?id=2773&page=0
Teraz odezwali się z Torshavn, czyli nie da się już dalej ukrywać, że mierzą w Islandię. Bardzo ambitne przedsięwzięcie. Podziwiam w imieniu własnym i Klanu SSI.
Powodzenia !
Brawo, brawo !
Żyjcie wiecznie !
Don Jorge
-------------------------------------------------
Drogi Jurku!
Dziękujemy Ci za zamieszczenie naszych refleksji w popularnym, żeglarskim SSI. To miłe. Wyobraź sobie, że w Lerwick, przed naszym
odejściem na Wyspy Owcze, przybił polski jacht "Rzeszowiak". Załoga znów przepytywała nas w sprawie wilczurki. Co to znaczy być gwiazdą Dworu
Artusa! Nas tam mało fotografowano, Milę wszyscy. Znany Ci kolega Marek Zwierz w Górkach Zachodnich był wyraźnie nieusatysfakcjonowany jej
nieobecnością na tym rejsie.
Dziękujemy Ci za zamieszczenie naszych refleksji w popularnym, żeglarskim SSI. To miłe. Wyobraź sobie, że w Lerwick, przed naszym
odejściem na Wyspy Owcze, przybił polski jacht "Rzeszowiak". Załoga znów przepytywała nas w sprawie wilczurki. Co to znaczy być gwiazdą Dworu
Artusa! Nas tam mało fotografowano, Milę wszyscy. Znany Ci kolega Marek Zwierz w Górkach Zachodnich był wyraźnie nieusatysfakcjonowany jej
nieobecnością na tym rejsie.
11 lipca rano wyszliśmy z Lerwick do Torshavn na Wyspach Owczych, gdzie przybiliśmy 13 lipca rano. Żeglowaliśmy nie wokół cypla południowego
Sumburch Head, ale przeszliśmy na skróty między wyspami przez Point Of Fethaland. Całą drogę spowici byliśmy gęstą, mokrą mgłą, której nawet
srogi wiatr nie był w stanie rozpędzić. W połowie Faroe Shetland Channel złapał nas jakiś jakiś lokalny silny prąd, który niósł kilkanaście
godzin we właściwym kierunku. Było cicho i ciepło. GPS pokazywał 6 węzłów, a log wirnikowy zaledwie 2. Dzięki temu prądowi na podejściu do
Torshavn znaleźliśmy się ok. 21.00 drugiej doby żeglugi, zamiast rano, kolejnej doby. W gęstej mgle i nocnym zmierzchu (noce są jasne) baliśmy
się wchodzić do obcego portu. Poczekawszy do rana, już w realiach Wysp Owczych, tzn. temperatury ok. 9 st. , silnym północno-zachodnim wietrze,
wjechaliśmy do portu. Uwagę naszą przykuwały bezdrzewne, trawiaste szczyty wysp, spowite kłębami mgły. Surowo, zimno i mokro.
Doskonale, Jurku, wiesz, jak w taką pogodę skrzypią kolana.
Pozdrawiamy serdecznie.
Iwona i Marek.
Pozdrawiamy serdecznie.
Iwona i Marek.
musze krotko skomentowac, bo mnie. jako Zwierza, zaraz Towarzystwo Opieki nad Zwierzami od czci i wiary odsadzi.
Faktycznie dopytywalem sie w Gorkach o Wilczurke, ale tak dlugi rejs z
psem to by juz podpadal pod jakies paragrafy. Zeglowalem z psem dlugo,
ale tu chodzi o ilosc rejsow, a nie godzin. Maksymalny przelot z moja
suczka to bylo 14 godzin, ale na wiecej sie nie odwazylem. Zreszta jak
juz byla w podeszlym wieku, to ja zostawialem na ladzie pod dobra opieka.
Jednym slowem o Wilczurke dopytywalem sie z ciekawosci i co do
wspomnianego nieusatysfakcjonowania jej nieobecnoscia, to sa to raczej
informacje nieco przesadzone.
Za Panstwa Tarczynskich trzymam kciuki, a tobie wiecznego zycia zycze,
Marek