Drogi Don Jorge,

z zaciekawieniem przeczytałem tekst Jacka Chabowskiego poświęcony jachtklubom, czy kluby to relikt przeszłości czy przyszłość polskiego żeglarstwa. Kilka słów na temat moich doświadczeń w zrzeszaniu się żeglarzy.

Poprzedni system zohydził naturalną skłonność ludzi do zrzeszania się w celu realizacji wspólnych celów. Nie będę pisał tu o formach: spółdzielniach czy stowarzyszeniach bo to nie jest najistotniejsze. Ważne są cele i funkcje jakie zrzeszenia mogą realizować, o kilku z nich poniżej.

Od pewnego czasu jestem członkiem JKM Gryf z Gdyni. Klub, który w przyszłym roku będzie obchodził swoje 90-lecie, klub z olbrzymimi tradycjami, dorobkiem, klub wspaniałych żeglarzy. Któż nie słyszał o Leonidzie Telidze czy Zbigniewie Puchalskim?

Klub, który odzyskał swoją podmiotowość, któremu udało się oddzielić od LOK po wielu latach uzależnienia.

Zdecydowanie nie jest to klub, nastawiony na rabunkową eksploatację jachtów, bez prowadzenia właściwej polityki remontowo-inwestycyjnej. Wszystkie jachty są w co najmniej stanie dobrym lub doskonałym. Remonty prowadzone są systematycznie.

Aktualnie klub utrzymuje (co jest istotne, na wodzie) 9 jednostek. 7 jachtów żaglowych i 2 jednostki motorowe. Dodatkowo klub dysponuje wyremontowanym kadłubem Conrada 46 do zabudowy. Jachtem flagowym jest jeden z najstarszych polskich jachtów, drewniany Rasmussen s/y Orion z 1936r.– 13,4m., utrzymywany w doskonałym stanie. Kolejne jednostki drewniane to s/y Andromeda 10,5 m. i s/y Tauri 9,8m., przywrócony 3 lata temu do świetności, prawie 50 letni jacht konstrukcji, inż. Tumiłowicza (bliźniacza jednostka do Opty L.Teligi). Ponadto 2 Cartery 30, Tango Family 780 i 2 Conrady 24R. Jest na czym pływać. Dodam, że jachty nie są czarterowane, jachty służą przede wszystkim członkom.

Członków klubu możemy podzielić na tych co posiadają własny jacht i tych, którzy go nie posiadają. Ci drudzy stanowią większość, ale nie ma podziału na tych lepszych i tych gorszych.

Czy po zapisaniu się do klubu od razu możesz dostać jacht? Otóż nie, w klubie obowiązują niepisane dobre praktyki, jak i pewna hierarchia, są osoby organizujące pracę, są świetni fachowcy ds. technicznych, nadzorujący zadania, są opiekunowie jachtów, wszyscy wiedzą co mają robić. Pomimo kilku osób etatowych organizacja oparta jest na pracy społecznej członków. Każdy opiekun ma swoją grupkę ludzi, która bardziej udziela się w pracach przy konkretnym jachcie. Każdy z członków ma obowiązek odpracować na rzecz klubu 20h rocznie. Można się wykupić gotówką ale większym szacunkiem cieszy się praca. Odpowiadając, na pytanie co z tym jachtem? Trzeba swoje odstać, poznać ludzi, popływać z członkami, popracować na rzecz klubu, wykazać się gotowością do samodzielnego prowadzenia jachtu. Klub musi być pewien w czyje ręce oddaje jacht i jakie są jego umiejętności. Oczywiście pływanie zaczyna się od mniejszych jednostek.

Co skłoniło mnie do zapisania się do klubu? Pierwszy kontakt z klubem miałem zapisując się na 4 dniowy porting (wszystkie porty Zatoki). Odpowiadając to chyba atmosfera, możliwość pływania na różnych jachtach po niekomercyjnych cenach, możliwość zdobywania doświadczenia żeglarskiego, podpatrywania starszych kolegów, w tym możliwość rozpoczęcia stażu kapitańskiego. Mała dygresja, nie ma dla mnie znaczenia patent (od listonosza czy rozbójnika, a może po dziadku), czy masz przepływane 1 tysiąc, 3 czy 5 tysięcy godzin (prowadząc jacht czy jako worek), ale ważne jest czy jesteś już na tyle doświadczony i odpowiedzialny żeby zabrać w rejs rodzinę: np. żonę i 2-letnie dziecko. Bezpieczeństwo jest najważniejsze.

Klub ma doskonałe zaplecze techniczne, należy do tych szczęśliwców, którzy wyszli z poprzedniego systemu z majątkiem trwałym. Klub ma siedzibę w marinie Gdynia, hangar, warsztaty, boxy, miejsce spotkań członków, miejsce do prowadzenia szkoleń i miejsca do slipowania jachtów, zaplecze kuchenne, sanitarne i rekreacyjne. Niewykorzystane powierzchnie wynajmuje. Klub ma jeszcze coś, czego innym brakuje, olbrzymi kapitał ludzki.

Ilu jest członków? Tego nie wiem, wiem, że na Walne Zebrania przychodzi grubo ponad setka aktywistów.

Klub od wielu lat organizuje regaty, ostatnio odbyły się 27 Regaty „Samotników” o Memoriał Leonida Teligi oraz Regaty Gdynia-Władysławowo-Gdynia, we wrześniu odbędą się już po raz 58. W imieniu kolegów serdecznie zapraszam. Członkowie klubu aktywnie również uczestniczą w innych regatach organizowanych na Zatoce.

Ponadto klub prowadzi bardzo popularną Szkołę żeglarstwa szkoląc żeglarzy i sterników, a także motorowodniaków. Może wielu się ze mną nie zgodzi (PZŻ na pewno), ale kurs żeglarski na Zatoce, na sprzęcie balastowym, w marinach morskich to coś zupełnie innego niż omegą na Zegrzu, przy pełnym szacunku do omegi i Zegrza.

Organizowane są rejsy klubowe, a także rejsy adresowane do absolwentów kursów oraz osób z zewnątrz. W czerwcu na przykład koledzy zorganizowali dwoma jachtami rejs na Gotlandię upamiętniając 100 lecie urodzin Leonida Teligi.

W klubie jest atmosfera, której można pozazdrościć, niemal o każdej porze można przyjść, kogoś spotkać, porozmawiać, wypić herbatę. Przychodzą młodzi, jak i starsi koledzy, nie tylko żeby wspominać, ale żeby planować, czy podzielić się doświadczeniem. Leśnych dziadków nie spotkałem.

Żyj wiecznie!

Przemek Woliński