Dziś, w Wielki Piątek zamieszczam dzisiejszy, jeszcze cieplutki projekt Rozporządzenia Ministra Sportu w sprawie uprawiania żeglarstwa. Kto uprawia, ten uprawia. Byle nie konopie indyjskie. Janusz Kulpeksza podrzucił mi przed chwilą gruby pakiet, w skład którego oprócz wspomnianego projektu Rozporzadzenia i Uzasadnienia wchodzą jeszcze inne załączniki (np. Janusz od razu zauważył, że wzory patentów są z nagłówkiem Polski Związek Żeglarstwa). Czyżby PZŻ zapragnął zmodyfikować także swą nazwy ? Ale to wszystko mały pikuś. Poczytajcie, jeśli znajdziecie cierpliwość do lektury kolejnego zapisu wymyślonego na Chocimskiej. Januszowi bardzo dziękuję. Radziłbym rozejrzeć się za jakimś bodyguardem :-)
Podczas lektury zauważyłem z ukontentowaniem, że projekt PZŻ ma być wysłany także do Gdańskiej Federacji Żeglarskiej. OK, OK, ale dlaczego w rozdzielniku nie ma Polskiej Federacji Żeglarskiej oraz kilku innych Stowarzyszeń domagających się swobody żeglowania ? Czy to rewanż za zestawionko w drugim numerze SMOKA ?
Swego zdania nie przedstawiam. Po pierwsze dlatego, że mnie nikt o to nie pyta. Po drugie - moi Czytelnicy domyślają się co o tym myślę. Zostawiam Was sam na sam z tekstem Zbyszka Stosio. Coś w sam raz na Lany Poniedziałek.
Dziękuję za napływające wartkim potokiem życzenia z okazji Świąt Wielkanocnych. Jest ich tyle, że nie dam rady odpowiedzieć indywidualnie. Bardzo przepraszam. Przyjmijcie moje serdeczne życzenia WESOŁYCH, ZDOWYCH ŚWIĄT !
Żyjcie wiecznie !
Don Jorge
______________________
Projekt z dnia 14 kwietnia 2006 r.
ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPORTU
z dnia........ 2006 r. w sprawie uprawiania żeglarstwa
Na podstawie art.53a ust.6 ustawy z dnia 18 stycznia 1996 r. o kulturze fizycznej ( Dz. U. z 2001 r. Nr 81, poz.889 z późn. zm.2 ) zarządza się, co następuje:
§ 1. Rozporządzenie określa:
1. kwalifikacje niezbędne do uprawiania żeglarstwa, sposób i tryb przeprowadzania egzaminów oraz zasady bezpieczeństwa przy uprawianiu żeglarstwa, przy uwzględnieniu stopni żeglarskich i motorowodnych, wzorów dokumentów stwierdzających uzyskanie kwalifikacji oraz wynikających z nich uprawnień,
2. wysokość opłat za przeprowadzenie egzaminu na poszczególne rodzaje stopni żeglarskich i motorowodnych oraz za czynności związane z wydaniem dokumentu potwierdzającego uzyskanie niezbędnych kwalifikacji żeglarskich.
§ 2. 1.Posiadanie kwalifikacji niezbędnych do uprawiania żeglarstwa oraz wynikające z nich uprawnienia potwierdza dokument, zwany dalej „Patentem”.
2. Patent wydaje się osobie, która posiada kwalifikacje określone w § 3–5.
3. Wzory patentów określone są w załączniku nr 1 do rozporządzenia.
4. Osoba ubiegająca się o wydanie patentu o którym mowa w ust. 1 składa następujące dokumenty:
1) wniosek o wydanie patentu,
2) dokumenty potwierdzające spełnienie wymagań stażowych określonych niniejszym rozporządzeniem:
a) opinie z odbytych rejsów lub,
b) osobiste oświadczenia potwierdzone przez armatora statku, w przypadku rejsów prowadzonych samodzielnie.
3) pisemną zgodę rodziców lub opiekunów prawnych na uprawianie żeglarstwa, jeżeli osoba nie ukończyła 18 roku życia,
4) zaświadczenie lekarskie o braku przeciwwskazań do uprawiania żeglarstwa.
§ 3. Kwalifikacje niezbędne do uprawiania żeglarstwa w stopniu:
1. żeglarza jachtowego:
1) ukończenie 12 roku życia,
2) umiejętność pływania,
3) ukończenie szkolenia na stopień żeglarza jachtowego,
4) zdanie egzaminu.
2. sternika jachtowego:
1) ukończenie 18 roku życia,
2) umiejętność pływania,
3) ukończenie szkolenia na stopień sternika jachtowego,
4) odbycie co najmniej 2 rejsów pełnomorskich w czasie co najmniej 200 godzin,
5) zdanie egzaminu.
3. jachtowego sternika morskiego:
1) ukończenie 18 roku życia,
2) posiadanie stopnia sternika jachtowego,
3) odbycie co najmniej 3 rejsów pełnomorskich po uzyskaniu stopnia sternika jachtowego, w czasie co najmniej 600 godzi żeglugi w tym co najmniej 200 godzin na statkach o długości całkowitej od 12 do 18 metrów oraz 1 rejsu powyżej 100 godzin żeglugi po wodach pływowych z zawinięciem co najmniej do 2 portów, o średnim skoku pływu powyżej 1,5 m.
4. kapitana jachtowego:
1) posiadanie stopnia jachtowego sternika morskiego,
2) odbycie co najmniej 4 rejsów pełnomorskich, w czasie co najmniej 1000 godzin żeglugi, po uzyskaniu stopnia jachtowego sternika morskiego, w tym co najmniej 400 godzin samodzielnego prowadzenia statku o długości całkowitej od 12 do 18 metrów, oraz odbycie co najmniej 1 rejsu powyżej 100 godzin żeglugi na statku o długości całkowitej powyżej 20 metrów.
§ 4.1. Kwalifikacje niezbędne do uprawiania żeglarstwa motorowego w stopniu:
1) sternika motorowodnego:
1) ukończenie 12 roku życia,
2) umiejętność pływania,
3) ukończenie szkolenia na stopień sternika motorowodnego,
4) zdanie egzaminu.
2. starszego sternika motorowodnego:
1) ukończenie 18 roku życia,
2) odbycie co najmniej 2 rejsów w czasie co najmniej 200 godzin żeglugi,
3) ukończenie szkolenia na stopień starszego sternika motorowodnego,
4) zdanie egzaminu.
3. morskiego sternika motorowodnego:
1) posiadanie stopnia sternika motorowodnego lub równoważnego stopnia zawodowego,
2) odbycie co najmniej 3 rejsów pełnomorskich po uzyskaniu stopnia sternika motorowodnego w czasie co najmniej 600 godzin żeglugi w tym co najmniej 200 godzin na statkach o długości całkowitej od 12 do 18 metrów oraz 1 rejsu powyżej 100 godzin żeglugi po wodach pływowych z zawinięciem co najmniej do 2 portów, o średnim skoku pływu powyżej 1,5 m.
4. kapitana motorowodnego:
1) posiadanie stopnia morskiego sternika motorowodnego lub równoważnego stopnia zawodowego,
2) odbycie co najmniej 4 rejsów pełnomorskich po uzyskaniu stopnia morskiego sternika motorowodnego w czasie co najmniej 1000 godzin żeglugi, w tym co najmniej 400 godzin samodzielnego prowadzenia statku o długości całkowitej od 12 do 18 metrów oraz odbycie co najmniej 1 rejsu powyżej 100 godzin żeglugi na statku o długości całkowitej powyżej 20 metrów.
5. motorzysty motorowodnego:
1) posiadanie stopnia co najmniej sternika motorowodnego,
2) zaliczenie stażu co najmniej 200 godzin żeglugi przy obsłudze siłowni o mocy co najmniej 100 KM,
3) zdanie egzaminu; 6. mechanika motorowodnego:
1) posiadanie stopnia motorzysty motorowodnego,
2) zaliczenie stażu co najmniej 400 godzin przy obsłudze siłowni o mocy co najmniej 200 KM, w tym co najmniej 100 godzin przy obsłudze siłowni o mocy większej niż 600 KM.
§ 5. 1. Kwalifikacje niezbędne do uprawiania żeglarstwa motorowego przy holowaniu obiektów pływających i statków powietrznych:
1) ukończenie 18 roku życia,
2) ukończenie szkolenia,
3) posiadanie co najmniej stopnia sternika motorowodnego,
4) zdanie egzaminu.
2.Posiadanie kwalifikacji niezbędnych do uprawiania żeglarstwa przy holowaniu obiektów pływających i statków powietrznych potwierdza dokument, zwany dalej „Licencją”.
3. Wzór Licencji określony jest w załączniku nr 2 do rozporządzenia.
§ 6. 1. Kapitan motorowodny posiada kwalifikacje do uprawiania żeglarstwa w stopniu kapitana jachtowego.
2. Kapitan jachtowy posiada kwalifikacje do uprawiania żeglarstwa motorowego w stopniu kapitana motorowodnego.
3. Morski sternik motorowodny posiada kwalifikacje do uprawiania żeglarstwa w stopniu jachtowego sternika morskiego.
4. Jachtowy sternik morski posiada kwalifikacje do uprawiania żeglarstwa motorowego w stopniu morskiego sternika motorowodnego.
§ 7. 1.Egzaminy o których mowa w § 3 ust. 1 pkt 4, § 3 ust. 2 pkt 5, § 4 ust. 1 pkt 4, § 4 ust. 2 pkt 4, § 4 ust. 5 pkt 3 oraz w § 5 ust. 1 pkt 4 są przeprowadzane przez właściwy polski związek sportowy w oparciu o wytyczne egzaminacyjne zatwierdzone przez Ministra Sportu.
2. Egzaminy o których mowa w ust. 1 powinny być przeprowadzone w ciągu jednego dnia.
3. W ramach postępowania egzaminacyjnego właściwy polski związek sportowy:
1) przyjmuje od zainteresowanych osób wymagane dokumenty,
2) sprawdza prawidłowość ich wypełnienia i weryfikuje z dokumentem tożsamości,
3) dokonuje rejestracji w ewidencji osób egzaminowanych,
4) wyznacza termin egzaminu.
4. Egzamin obejmuje:
1) sprawdzian wiedzy teoretycznej, pisemny i ustny lub jeden z nich,
2) sprawdzian umiejętności praktycznych, polegający na osobistym wykazaniu się posiadanymi umiejętnościami prowadzenia statku.
§ 8. Wysokość opłat za przeprowadzenie egzaminu na poszczególne stopnie żeglarskie i motorowodne oraz licencje, a także opłat za czynności związane z wydaniem dokumentu potwierdzającego posiadanie odpowiednich kwalifikacji do uprawiania żeglarstwa (Patenty, Licencje) określa załącznik nr 3 do rozporządzenia.
§ 9.1. Uprawianie żeglarstwa odbywa się z zachowaniem zasad bezpieczeństwa, w tym w szczególności wymaga używania sprawnego technicznie sprzętu pływającego.
2. Za bezpieczeństwo żeglugi odpowiedzialny jest kapitan statku (kierownik statku).
3.Kapitan statku (kierownik statku) może powierzyć członkowi załogi wykonanie każdej czynności lub funkcji związanej z żeglugą statku, uwzględniając jego kwalifikację, co nie zwalnia go od odpowiedzialności za bezpieczeństwo żeglugi.
4. Każdy statek powinien być wyposażony w środki bezpieczeństwa, zgodnie z wpisem w dokumencie rejestracyjnym lub w karcie bezpieczeństwa statku, wydanymi z godnie z odrębnymi przepisami.
5. Osoba nie umiejąca pływać przebywająca na pokładzie statku powinna mieć założony pas asekuracyjny.
6. Podczas żeglugi musi być prowadzona ciągła obserwacja akwenu oraz innych jednostek pływających.
7.Osoba przebywająca w nocy, podczas rejsu, na pokładzie statku lub osoba pracująca na maszcie powinna mieć założony pas bezpieczeństwa.
8. Podczas żeglowania na morzu, w trudnych warunkach pogodowych, osoba przebywająca na pokładzie statku powinna mieć założony pas asekuracyjny i pas bezpieczeństwa.
9. Przed rozpoczęciem rejsu kapitan statku (kierownik statku), jest obowiązany zapoznać członków załogi z zasadami użytkowania środków ratunkowych, asekuracyjnych i sygnalizacyjnych, będących na wyposażeniu jachtu oraz procedurami alarmowymi.
10. W statku holującym inny obiekt pływający lub statek powietrzny, musi być obecny obserwator siedzący tyłem do kierunku płynięcia statku. 11. Osoba holowana musi posiadać założony kapok lub pas bezpieczeństwa.
12. O założeniu środków ratunkowych (kamizelki lub pasa) przez członków załogi umiejących pływać decyduje kapitan statku (kierownik statku).
§ 10.1. Osoby, które nie ukończyły 16 roku życia, mogą realizować swoje uprawnienia żeglarskie wynikające z posiadania stopnia żeglarza jachtowego lub sternika motorowodnego pod nadzorem.
2. Za prowadzenie jachtów pod nadzorem uważa się żeglugę w porze dziennej na akwenie, na którym prowadzona jest ciągła obserwacja, przy zapewnieniu możliwości podjęcia na tym akwenie natychmiastowej akcji ratowniczej z wykorzystaniem łodzi ratunkowej oraz odpowiedniego sprzętu ratunkowego i wyposażenia technicznego. Osoba prowadząca nadzór musi być pełnoletnia i posiadać odpowiednio co najmniej patent sternika jachtowego lub starszego sternika motorowodnego.
§ 11. 1. Za bezpieczeństwo w zorganizowanych formach szkolenia żeglarskiego oraz motorowodnego odpowiedzialny jest kierownik wyszkolenia żeglarskiego lub kierownik wyszkolenia motorowodnego.
2. W przypadku żeglarskiego treningu sportowego odpowiedzialna jest osoba posiadającą uprawnienia instruktora sportu lub trenera żeglarstwa, a w przypadku motorowodnego treningu sportowego instruktora sportu w dziedzinie motorowodnej lub trenera motorowodnego.
§ 12. W przypadku braku odpowiednich postanowień żeglugowych lub innych obowiązujących przepisów kapitan statku (kierownik statku) powinien przedsięwziąć wszelkie środki wynikające z zasad dobrej praktyki żeglarskiej dla zapewnienia bezpieczeństwa przy uprawianiu żeglarstwa.
§ 13.1. Patenty i licencje wydane na podstawie dotychczas obowiązujących przepisów zachowują swoją ważność w zakresie przyznanych tymi przepisami uprawnień.
2. Patenty i licencje wydane na podstawie dotychczasowych przepisów mogą być wymienione bez egzaminu na odpowiadające im patenty i licencje uwzględnione w niniejszym rozporządzeniu. Przepisy § 8 stosuje się odpowiednio.
§ 14. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia
MINISTER SPORTU
Niniejsze rozporządzenie było poprzedzone rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 12 września 1997 r. w sprawie uprawiania żeglarstwa (Dz. U. Nr 112, poz. 729), które utraciło moc z dniem 30 listopada 2005 r. na podstawie art.5 ust.4 ustawy z dnia 15 kwietnia 2005 r. o zmianie ustawy o kulturze fizycznej oraz ustawy o żegludze śródlądowej (Dz. U. Nr 85, poz. 726).
___________________________
Minister Sportu kieruje działem administracji rządowej _211; kultura fizyczna i sport, na podstawie § 1 ust.2 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 31 października 2005 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Sportu (Dz. U. Nr 220, poz. 1895). 2 Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2001 r, Nr 102, poz. 1115, z 2002 r. Nr 4, poz. 31, Nr 25, poz. 253, Nr 74, poz.676, Nr 93, poz. 820 , Nr 130, poz. 1112 i Nr 207, poz.1752, z 2003 r. Nr 203, poz.1966, z 2004 r. Nr 96, poz. 959 i Nr 173, poz. 1808, oraz z 2005 r. Nr 85, poz. 726 i Nr 155, poz.1298
___________________________________________________________
UZASADNIENIE
Na podstawie art. 53 a ust. 6 ustawy z dnia 18 stycznia 2005 r. o kulturze fizycznej (Dz. U. z 2001 r., nr 81, poz. 889 z późn. zm.) minister właściwy do spraw kultury fizycznej i sportu zobowiązany został do określenia, w drodze rozporządzenia, kwalifikacji niezbędnych do uprawiania żeglarstwa, sposobu i trybu przeprowadzania egzaminów oraz zasad bezpieczeństwa przy uprawianiu żeglarstwa. Dokonując nowej regulacji minister zobowiązany został do uwzględnienia rodzajów stopni żeglarskich i motorowodnych, wzorów dokumentów stwierdzające uzyskanie kwalifikacji oraz wynikających z nich uprawnień. Ponadto minister został zobowiązany przedmiotową ustawą do określenia wysokości opłat za przeprowadzanie egzaminów na poszczególne stopnie żeglarskie i motorowodne oraz opłat za czynności związane z wydaniem dokumentów stwierdzających uzyskanie określonych kwalifikacji. Proponowane rozwiązania wychodzą naprzeciw licznym głosom środowisk żeglarskich, by znieść administracyjne ograniczenia dotyczące uprawiania żeglarstwa i dostosować przepisy regulujące uprawianie żeglarstwa do obecnej sytuacji społeczno-gospodarczej w Polsce. Dotychczasowy stan prawny utrudniał rozwój żeglarstwa szczególnie w zakresie żeglarstwa morskiego, a nie znajdujące uzasadnienia ograniczenia nałożone przez poprzednie przepisy w zakresie dotyczącym uprawnień do żeglugi morskiej były nagminnie łamane. Rozporządzenie pozostawiając tradycyjne rodzaje stopni żeglarskich i motorowodnych rozszerza uprawnienia im przyznane. Uproszczony został także system uzyskiwania kwalifikacji do uprawiania żeglarstwa w poszczególnych stopniach. Pozostawiono wymóg przeprowadzania egzaminów tylko na podstawowy stopień śródlądowy i morski (żeglarz jachtowy, sternik jachtowy oraz sternik motorowodny, starszy sternik motorowodny) oraz w przypadku żeglowania związanego z posiadaniem specyficznych kwalifikacji oraz zachowania szczególnych zasad bezpieczeństwa (motorzysta motorowodny, holowanie obiektów pływających i statków powietrznych). Uzyskanie kwalifikacji do żeglowania morskiego w wyższych stopniach (jachtowy sternik morski, kapitan jachtowy, morski sternik motorowodny, kapitan motorowodny) związane będzie z odbyciem określonym przez przepisy, udokumentowanym stażem żeglarskim. Przyjęto, że wszystkie dotychczasowe uprawnienia żeglarskie zachowują swoją ważność. Uzyskanie szerszych uprawnień, wynikających z przepisów rozporządzenia odbywa się bez egzaminów, poprzez wymianę stosownych dokumentów.
Projekt jest zgodny z prawem Unii Europejskiej.
OCENA SKUTKÓW REGULACJI
1. Podmioty na które oddziałuje rozporządzenie Zakres regulacji rozporządzenia dotyczy osób uprawiających żeglarstwo oraz żeglarstwo motorowodne, a także właściwych związków sportowych (Polski Związek Żeglarstwa, Polski Związek Motorowodny i Narciarstwa Wodnego). 2. Konsultacje społeczne Projekt rozporządzenia przekazany zostanie do konsultacji z:
1) Polskim Komitetem Olimpijskim,
2) Polskim Związkiem Żeglarskim,
3) Polskim Związkiem Motorowodnym i Narciarstwa Wodnego,
4) Akademickim Związkiem Sportowym,
5) Gdańską Federacją Żeglarską, oraz ogłoszony na stronach internetowych Ministerstwa Sportu.
2. Wpływ regulacji na sektor finansów publicznych Rozporządzenie nie powoduje wydatków z budżetu państwa.
3. Wszelkie koszty ponoszą zainteresowane osoby uprawiające żeglarstwo oraz polskie związki sportowe.
4. Wpływ regulacji na rynek pracy Rozporządzenie nie wpłynie na rynek pracy.
5. Wpływ regulacji na konkurencyjność wewnętrzną i zewnętrzną gospodarki oraz przedsiębiorczość Rozporządzenie nie będzie miało wpływu na konkurencyjność.
6. Wpływ regulacji na sytuację i rozwój regionalny Rozporządzenie nie będzie miało wpływu na sytuacje i rozwój regionalny.
A co to jest "właściwy polski związek sportowy"? Czy jaieś prawo ogranicza mi obywatelska wolnośc powołanie drygiego, trzeciego i setnego związku sportowego (byle polskiego) i uczynienia go "właściwym"?
PS. Czemu MUSZĘ wpisać tytuł komentarza?
"Polski związek sportowy" to związek, jaki opisano w Ust. o Kult. Fizycznej.
Ustawa dopuszcza istnienie tylko _jednego_ "polskiego związku sportowego" w danej dziedzinie sportu. Znaczy monopol ustawowy.
Stąd tak istotne jest uświadamianie decydentom, że żeglarstwo najczęściej sportem nie jest. No moje nie jest na pewno...
Wesołych Świąt wszystkim...
Jaromir Rowński
Tyle, że na patencie nie jest wymieniony JEDYNY PZŻ, a jakiś polski związek żegarstwa...
A inna sprawa, czy mamy się czuć sportowcami... może Lipiec pofaszerowałby nas jakimś EHP, czy jak to sie nazywa?
Tylko w &10.2 pojawia sie słowo jacht, natomiast reszta dotyczy "statku" (i jego kierownika). Wiem wiem zgodnie z definicją dwie związane belki też są statkiem,ale "działacze" fajnie kombinuja: statek-kierownik-odpowiedzialność-BEZPIECZEŃSTWO itp.itd.wszystko =PROFITY !
rogi
Zacznę od uprawnień na kartonikach a nie w rozporzadzeniu. Wyjasnił to Krzysztof Klocek na Sail-ho. Generalnie jest to efekt totalnego knota jakim jest Ustawa o Kultirze Fizycznej.
Art. 53a ust.6 mówi:
"Minister właściwy do spraw kultury fizycznej i sportu określi, w drodze rozporządzenia:
1) kwalifikacje niezbędne do uprawiania żeglarstwa, sposób i tryb przeprowadzenia egzaminów, o których mowa w ust. 3, oraz zasady bezpieczeństwa przy uprawianiu żeglarstwa, uwzględniając rodzaje stopni żeglarskich i motorowodnych, wzory dokumentów stwierdzających uzyskanie kwalifikacji oraz wynikające z nich uprawnienia."
W ustawie po prostu nie ma zapisu pozwalajacego Ministrowi Sportu na określenie uprawnień dla poszczególnych stopni. Jest tylko zapis "... określi... wzory dokumentów stwierdzających uzyskanie kwalifikacji oraz wynikajace z nich uprawnienia."
Jest jeszcze inny problem. Moim zdaniem, minister nie ma delegacji ustawowej do ustalenie drabinki stopni. Nigdzie w art.53a nie ma takiego zapisu.
W ust. 3 tego artukułu jest zapis "System szkolenia powinien uwzględniać stopnie określone w rozporządzeniu, o którym mowa w ust. 6" a w ust. 6 - "uwzględniając rodzaje stopni żeglarskich i motorowodnych". Czy to oznacza, że ma obowiązywać stara drabinka? Bo de facto jest pozostawiona stara, nazwy stopni w rozporządzeniu pozostały bez zmian. A jeżeli nie ma podstawy prawnej do obowiązywania starej drabinki, to czy minister, który ma tylko prawo do określenia kwalifikacji niezbędnych do uprawiania żeglarstwa, mógł stworzyć w rozporządzeniu poszczególne stopnie?
Po mojemu, to wygląda na to, że tak naprawdę, to minister może określić tylko kwalifikacje potrzebne do uprawiania żeglarstwa, ale bez stopni. Umie albo nie umie. I w związku z tym jak umie to pływa wszędzie, jak nie umie to nie pływa wcale. No cóż, naciski i podchody ludzi PZŻ w trakcie zeszłorocznej nowelizacji ustawy przyniosły skutek taki jak widać. Knot totalny. Nic kupy się nie trzyma.
Pozdrawiam
Mariusz
Jeszcze o 20 milach sternika. Tu też jest problem. najrozsądniej to byłoby napisać na kartoniku: morza zamknięte plus 20 Nm poza nimi. Ale takiego zapisu nie ma, według autora projektu rozporządzenia to zbyt dużo szczęścia. Z kolei trudno mówić o łamaniu prawach nabytych sternika, bo masz mozliwość używania dotychczasowego patentu. To, że nie mozesz wtedy korzystać z przywileju pływania po całym morzu zamkniętym, to formalnie Twój wybór, możesz przecież wymienić kartonik. Ale tu rodzi sie kolejny problem, bo de facto, uprawnienia zależą nie od kwalifikacji, ale od wniesienia 50 zł za wymianę kartonika. Czy tak może być? Na początku rozporządzenia napisano:
"§ 2. 1.Posiadanie kwalifikacji niezbędnych do uprawiania żeglarstwa oraz wynikające z nich uprawnienia potwierdza dokument, zwany dalej "Patentem"."
Według mnie z tego ustępu wynika, że do uprawiania żeglarstwa są niezbędne odpowiednie kwalifikacje i od tych kwalifikacji zależą uprawnienia żeglarza, które to uprawnienia potwierdzone są odpowiednim patentem. Czyli mamy zależność: kwalifikacje - uprawnienia - patent.
Nowy st. j. nie ma kreski na 20 Nm, tylko obejmuje morza zamknięte i może prowadzić jachty do 12m. Stary sternik pozostaje przy kresce 20 Nm i 40 m żagla, bo dalej w rozporządzeniu zapisano:
"§ 13.1. Patenty i licencje wydane na podstawie dotychczas obowiązujących przepisów zachowują swoją ważność w zakresie przyznanych tymi przepisami uprawnień", chyba, że wymieni kartonik i zapłaci 50 zł, bo z kolei: "§ 13.2. Patenty i licencje wydane na podstawie dotychczasowych przepisów mogą być wymienione bez egzaminu na odpowiadające im patenty i licencje uwzględnione w niniejszym rozporządzeniu. Przepisy § 8 stosuje się odpowiednio."
Jest to zasadniczo sprzeczne z § 2. 1, bo oznacza, że uprawnienia nie zależą od posiadanych kwalifikacji, a od posiadanego kartonika, czyli patentu, czyli zaburzony jest ciąg logiczny: kwalifikacje - uprawnienia - patent.
Do wymiany kartonika (i tym samym potwierdzenia rozszerzonych uprawnień) nie jest potrzebne podwyższenie kwalifikacji, zatem można wnioskować, że uznano, że dotychczasowe kwalifikacje są wystarczające do posiadania nowych uprawnień. Dlatego nie ma podstaw do utrzymywania w § 13.1, że patenty wydane dotychczas, zachowują swoją ważność tylko w zakresie uprawnień określonych starymi przepisami, bo zgodnie z § 13.2, mogą być wymienione na nowe bez potrzeby podnoszenia kwalifikacji.
Tak więc, mamy sprzeczność pomiędzy zapisami w różnych paragrafach tego samego rozporządzenia.
Pozdrawiam
Mariusz Główka
Paragraf 2-punkt 4 ustawy wspomina o zaswidczeniu lekarskim....
Czy nie mozna by tak zorganizowac jakiegos "legalnego papierka" na chirurgiczne odszczepienie ropiejacego wrzodu od zdrowej reszty CIALA ZEGLARSKIEGO ? Bo jak widac zadne inne srodki medyczne do tej pory sa bezskuteczne w krzewieniu zeglarstwa swobodnego, to znaczy takiego zeglarstwa, gdzie kazdy kto ma checi i mozliwosci do zeglowania powinien miec to zagwarantowane bez zadnych zwiazkowych przepisow. Na jednej z polkul swiata jest jeden taki kraj, gdzie w jednym ze stanow nie placi sie nawet podatku przy zakupie jakiejkolwiek lodki, a w kilku innych zniesiono nawet tzw."podatek od luksusu" dla posiadaczy lodzi motorowych i zaglowych. To dopiero "zgnily" kapitalizm!
"Polski Zwiazek Zeglastwa" powinien istniec tylko na zasadzie dobrowolnej przynaleznosci ochotniczych czlonkow tego stowarzyszenia.
Narazie najlepszym rozwiazaniem bedzie rejestracja "statkow" pod inna bandera,chociaz i wtedy mozna sie spodziewac restrykcji i szykanow ze strony "zwiazku..."
Z Powazaniem i Szacunkiem dla WSZYSKICH ZEGLARZY I ICH WIELBICIELI
Daniel Strelczuk