Jeden z członków Rady Starców ukradkiem podrzucił mi poniższy tekst. Przeczytałem pobieżnie i sprawdziłem daty. Nie, to nie jest śmieć wygrzebany z kosza, ale najbardziej aktualna ściąga przygotowana do podsunięcia Ministrowi. Co to jest do cholery - niech mi ktoś wytłumaczy ?

Ale zanim mi wytłumaczycie - jo durch (zupełnie skaszubiałem) uparcie, do znudzenia powtarzam za Marcusem Porciusem Cato Maiorem - CETERUM CENSEO CARTHAGINEM ESSE DELENDAM -  co znaczy mniej więcej to samo co PZŻ NATYCHMIAST MUSI ZOSTAĆ ZEPCHNIĘTY DO STATUSU NORMALNEGO ZWIĄZKU SPORTOWEGO. Bez tego wszystkie inne próby rozwiązania naszych problemów będą nieskuteczne. Nie ma innej drogi ! Wilkowi trzeba wyrwać zęby !

Kliknijcie ranking na stronie tytułowej !

Kamizelki i zyjcie wiecznie !

Don Jorge

=============

ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPORTU i TURYSTYKI1)
z dnia 02 stycznia 2008 r.
w sprawie uprawiania żeglarstwa

Projekt PZŻ (17.12.2007r)

Na podstawie art. 53a ust. 6 ustawy z dnia 18 stycznia 1996 r. o kulturze fizycznej (Dz. U. z 2001 r. Nr 81, poz. 889, z późn. zm.2) Dz. U. z 2007r. Nr 171, poz. 1208) zarządza się, co następuje:

§ 1.
Rozporządzenie określa:
1) Zasady bezpieczeństwa przy uprawianiu żeglarstwa;
2) Wymagania niezbędne do uzyskania dokumentów potwierdzających posiadanie uprawnień, w szczególności dotyczące wiedzy i umiejętności z zakresu żeglarstwa, oraz odpowiadający im zakres uprawnień do prowadzenia jachtów żaglowych albo motorowych;
3) Sposób i tryb przeprowadzenia egzaminu, o którym mowa w Art. 53A ust.6 Ustawy o kulturze fizycznej;
4) Wzory dokumentów potwierdzających posiadanie uprawnień – biorąc pod uwagę bezpieczeństwo żeglugi;
5) Wysokości opłat za przeprowadzenie egzaminu, o którym mowa w Art. 53A ust.6, oraz za czynności związane z wydaniem dokumentu, o którym mowa w Art. 53A ust.3, biorąc pod uwagę zakres uprawnień uzyskiwanych po zdaniu egzaminu, koszty poniesione przez właściwy związek sportowy oraz przepisy Art. 53A ust.8.

§ 2.
1. Posiadanie wiedzy i umiejętności _niezbędnych do uprawiania żeglarstwa oraz wynikające z nich uprawnienia potwierdza dokument, zwany dalej „patentem”, wydany przez właściwy polski związek sportowy.
2. Za rejs pełnomorski uznaje się żeglugę na jachcie prowadzoną poza wodami wewnętrznymi lub osłoniętymi, którego czas trwania wynosi co najmniej 24 godziny. Do rejsu pełnomorskiego wlicza się także żeglugę po wodach osłoniętych i wewnętrznych leżących na trasie do odwiedzanych portów. Do wymiaru czasu rejsu pełnomorskiego nie wlicza się postoju w portach lub na kotwicy.
3. Patent wydaje się osobie, która spełnia warunki określone w § 3 i 4.
4. Wzory patentów są określone w załączniku nr 1 do rozporządzenia.
5. Ewidencję wydanych patentów prowadzi właściwy polski związek sportowy.
6. Osoba ubiegająca się o uzyskanie patentu składa następujące dokumenty:

1) wniosek o dopuszczenie do egzaminu;
2) zaświadczenie ukończenia szkolenia;
3) zaświadczenie zawierające orzeczenie lekarskie o braku przeciwwskazań do uprawiania żeglarstwa;
4) pisemną zgodę rodziców lub opiekunów prawnych na uprawianie żeglarstwa, jeżeli osoba nie ukończyła 18 roku życia; 5) dokumenty potwierdzające spełnienie wymagań stażowych:

a) opinie z odbytych rejsów wydane przez prowadzących je kierowników (kapitanów) jachtów żaglowych lub,
b) osobiste oświadczenia potwierdzone przez armatora lub firmę czarterową jachtu żaglowego, w przypadku rejsów prowadzonych samodzielnie.

1) Minister Sportu kieruje działem administracji rządowej - kultura fizyczna i sport, na podstawie § 1 ust 2 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 31 października 2005 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Sportu (Dz. U. Nr 220, poz. 1895).
2) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2001 r. Nr 102, poz. 1115, z 2002 r. Nr 4, poz. 31, Nr 25, poz. 253, Nr 74, poz. 676, Nr 93, poz. 820, Nr 130, poz. 1112 i Nr 207, poz.1752, z 2003 r. Nr 203, poz. 1966, z 2004 r. Nr 96, poz. 959 i Nr 173, poz. 1808 oraz z 2005 r. Nr 85, poz. 726 i Nr 155, poz. 1298.

§ 3.
Do uzyskania stopnia:
1) żeglarza jachtowego – jest uprawniona osoba, która:
a) ukończyła 15 rok życia,
b) ukończyła szkolenie na stopień żeglarza jachtowego,
c) zdała egzamin na stopień żeglarza jachtowego;
2) sternika jachtowego – jest uprawniona osoba, która:
a) ukończyła 18 rok życia,
b) posiada stopień żeglarza jachtowego;
c) ukończyła szkolenie na stopień sternika jachtowego,
d) odbyła co najmniej trzy rejsy pełnomorskie w czasie co najmniej 300 godzin żeglugi na jachcie żaglowym o długości całkowitej do 18 m,
e) zdała egzamin na stopień sternika jachtowego;

3) Kapitana jachtowego – jest uprawniona osoba, która:
a) ukończyła 21 rok życia,
b) posiada stopień sternika jachtowego,
c) odbyła co najmniej 6 rejsów pełnomorskich po uzyskaniu stopnia sternika jachtowego w czasie co najmniej 1000 godzin żeglugi, w tym:
- co najmniej 400 godzin samodzielnego prowadzenia jachtu żaglowego o długości całkowitej od 8 do 12 m,
- co najmniej 100 godzin żeglugi po wodach pływowych z zawinięciem co najmniej do dwóch portów o średnim skoku pływu powyżej 1,5 m,
- co najmniej 100 godzin żeglugi na jachcie żaglowym o długości całkowitej powyżej 18 m,
- co najmniej 200 godzin żeglugi na jachcie żaglowym o długości całkowitej od 12 do 18 m.
d) zdała egzamin na stopień kapitana jachtowego.

§ 4. )
Do uprawiania żeglarstwa motorowego w stopniu:
1) sternika motorowodnego – jest uprawniona osoba, która:
a) ukończyła 12 rok życia,
b) ukończyła szkolenie na stopień sternika motorowodnego,
c) zdała egzamin na stopień sternika motorowodnego;
2) starszego sternika motorowodnego – jest uprawniona osoba, która:
a) ukończyła 18 rok życia,
b) odbyła co najmniej dwa rejsy pełnomorskie w czasie co najmniej 200 godzin żeglugi,
c) ukończyła szkolenie na stopień starszego sternika motorowodnego,
d) zdała egzamin na stopień starszego sternika motorowodnego;
3) morskiego sternika motorowodnego – jest uprawniona osoba, która:
a) posiada stopień starszego sternika motorowodnego,
b) odbyła co najmniej trzy rejsy pełnomorskie po uzyskaniu stopnia starszego sternika motorowodnego w czasie co najmniej 600 godzin żeglugi, w tym co najmniej 200 godzin żeglugi na statkach o długości całkowitej od 12 do 18 m, oraz jeden rejs powyżej 100 godzin żeglugi po wodach pływowych z zawinięciem co najmniej do dwóch portów, o średnim skoku pływu powyżej 1,5 m;
4) kapitana motorowodnego – jest uprawniona osoba, która:
a) posiada stopień morskiego sternika motorowodnego,
b) odbyła co najmniej sześć rejsów pełnomorskich po uzyskaniu stopnia starszego sternika motorowodnego w czasie co najmniej 1200 godzin żeglugi, w tym co najmniej 400 godzin samodzielnego prowadzenia statku o długości całkowitej od 10 do 18 m po uzyskaniu stopnia morskiego sternika motorowodnego, oraz odbyła co najmniej jeden rejs powyżej 100 godzin żeglugi na statku o długości całkowitej powyżej 20 m;
5) motorzysty motorowodnego – jest uprawniona osoba, która:
a) posiada stopień co najmniej sternika motorowodnego,
b) zaliczyła staż co najmniej 200 godzin żeglugi przy obsłudze siłowni o mocy co najmniej 73,6 kW,
c) zdała egzamin na stopień motorzysty motorowodnego;
6) mechanika motorowodnego – jest uprawniona osoba, która:
a) posiada stopień motorzysty motorowodnego,
b) zaliczyła staż co najmniej 400 godzin żeglugi przy obsłudze siłowni o mocy co najmniej 147,2 kW, w tym co najmniej 100 godzin żeglugi przy obsłudze siłowni o mocy większej niż 441 kW.

§ 5. ( czekamy na propozycje PZM i NW)
1. Do uprawiania żeglarstwa motorowego przy holowaniu narciarza wodnego lub statków powietrznych jest uprawniona osoba, która:
1) ukończyła 18 rok życia;
2) ukończyła szkolenie w zakresie holowania narciarza wodnego lub statków powietrznych;
3) posiada co najmniej stopień sternika motorowodnego;
4) zdała egzamin sprawdzający po zakończeniu szkolenia.
2. Posiadanie kwalifikacji niezbędnych do uprawiania żeglarstwa motorowodnego przy holowaniu narciarza wodnego lub statków powietrznych potwierdza dokument, zwany dalej „licencją”.
3. Wzór licencji jest określony w załączniku nr 2 do rozporządzenia.
4. Ewidencję wydanych licencji prowadzi właściwy polski związek sportowy.
5. Osoba ubiegająca się o wydanie licencji składa następujące dokumenty:
1) wniosek o wydanie licencji;
2) patent potwierdzający posiadanie kwalifikacji do uprawiania żeglarstwa motorowodnego co najmniej w stopniu sternika motorowodnego.

§ 6.
1. Żeglarz jachtowy posiada uprawnienia do:
- prowadzenia jachtów żaglowych bez lub z pomocniczym napędem mechanicznym po wodach śródlądowych,
- prowadzenia jachtów żaglowych bez lub z pomocniczym napędem mechanicznym o długości całkowitej do 8,5 m po wodach morskich w strefie do 2 Mm od brzegu w porze dziennej.
Osoby, które nie ukończyły 16 roku życia realizują powyższe uprawnienia pod nadzorem.
2. Sternik jachtowy posiada uprawnienia do:
- prowadzenia jachtów żaglowych bez lub z pomocniczym napędem mechanicznym po wodach śródlądowych,
- prowadzenia jachtów żaglowych bez lub z pomocniczym napędem mechanicznym o długości całkowitej do 12 m po wodach morskich w strefie do 200 Mm od miejsca schronienia.
3. Kapitan jachtowy posiada uprawnienia do:
- prowadzenia jachtów żaglowych bez lub z pomocniczym napędem mechanicznym po wodach śródlądowych,
- prowadzenia jachtów żaglowych bez lub z pomocniczym napędem mechanicznym po wodach morskich.

§ 7. ( Propozycje PZMiNW)
1. ( uprawnienia motorowodne )

§ 8.
1. Kapitan motorowodny posiada kwalifikacje do uprawiania żeglarstwa w stopniu kapitana jachtowego.
2. Kapitan jachtowy posiada kwalifikacje do uprawiania żeglarstwa motorowego w stopniu kapitana motorowodnego.
3. Osoby posiadające zawodowe uprawnienia do kierowania statkami żeglugi śródlądowej mogą uzyskać bez konieczności odbycia szkolenia i zdania egzaminu patent sternika motorowodnego.

4. Osoby mające uprawnienia do prowadzenia okrętów albo statków w żegludze morskiej uzyskane w Marynarce Wojennej, Straży Granicznej, marynarce handlowej lub rybołówstwie morskim mogą uzyskać bez konieczności odbycia szkolenia i zdania egzaminu patent starszego sternika motorowodnego.

5. Osoby, o których mowa w ust. 3 i 4, w zależności od spełnienia wymagań określonych w § 4 pkt 2 lit b, pkt 3 lit. b albo pkt 4 lit. b, dotyczących ilości rejsów i czasu żeglugi, mogą uzyskać odpowiednio patent starszego sternika motorowodnego, morskiego sternika motorowodnego albo kapitana motorowodnego.

§ 9.
1. Egzaminy, o których mowa w § 3 pkt 1 c , pkt 2 d, pkt 3 d, § 4 pkt 1 c, pkt 2 d, i pkt 5 c oraz w § 5 ust. 1 pkt 4, przeprowadza właściwy polski związek sportowy.
2. Egzaminy odbywają się w terminach wyznaczonych przez właściwy polski związek sportowy.
3. Egzamin przeprowadza się po zakończeniu szkolenia.
4. Egzamin przeprowadza się z zakresu wiedzy i umiejętności określonej w załączniku nr 4 do rozporządzenia.
5. Egzaminy powinny być przeprowadzone w okresie od jednego do trzech dni.

§ 10.
1. Egzamin składa się przed komisją powołaną przez właściwy polski związek sportowy.
2. W skład komisji wchodzą:
1) przewodniczący;
2) sekretarz;
3) co najmniej jeden członek.
3. Przewodniczącego, sekretarza oraz członków komisji egzaminacyjnej powołuje się spośród instruktorów właściwego polskiego związku sportowego.

§ 11.
1. Zbiór zadań i pytań egzaminacyjnych przygotowuje właściwy polski związek sportowy.
2. Zestawy zadań i pytań egzaminacyjnych ze zbioru opisanego w ust1 § 11 zatwierdza przewodniczący komisji egzaminacyjnej, opatrując podpisem i pieczątką imienną.
3. Zestawy pytań egzaminacyjnych są przygotowywane, przechowywane i przekazywane w warunkach uniemożliwiających ich nieuprawnione ujawnienie.

§ 12.
Warunkiem przystąpienia do egzaminu jest:
1) spełnienie warunków niezbędnych do uprawiania żeglarstwa w stopniu objętym egzaminem;
2) przedstawienie dowodu wpłaty opłaty egzaminacyjnej.

§ 13.
Egzamin na stopień żeglarski obejmuje sprawdzenie:
1) umiejętności praktycznych, polegających na osobistym wykazaniu się umiejętnością prowadzenia jachtu żaglowego, dowodzenia załogą, pracą w charakterze członka załogi i pracami bosmańskimi;
2) wiedzy teoretycznej.

§ 14.
1. Warunkiem zdania egzaminu jest zaliczenie z oceną pozytywną sprawdzianu z umiejętności praktycznych i sprawdzianu wiedzy teoretycznej.
2. Oceną pozytywną jest ocena od 3 do 5 (dostateczna, dobra, bardzo dobra); oceną negatywną jest ocena 2 (niedostateczna).

§ 15.
1. Z przeprowadzonego egzaminu sporządza się protokół, który podpisują wszystkie osoby wchodzące w skład komisji egzaminacyjnej.
2. Do protokołu wpisuje się wyniki sprawdzianów egzaminu.

§ 16.
1. W przypadku niezaliczenia sprawdzianu umiejętności praktycznych lub sprawdzianu wiedzy teoretycznej można ponownie przystąpić do egzaminu, bez obowiązku powtórnego ukończenia szkolenia.
2. Egzamin jest powtarzany w całości.
3. Egzamin może być powtórzony przez zdającego tylko raz.

§ 17.
Wysokości opłat za przeprowadzenie egzaminu na poszczególne rodzaje stopni żeglarskich i motorowodnych oraz egzaminu uprawniającego do holowania narciarza wodnego lub statków powietrznych oraz opłat za czynności związane z wydaniem dokumentu potwierdzającego posiadanie odpowiednich kwalifikacji do uprawiania żeglarstwa: patentu i licencji są określone w załączniku nr 3 do rozporządzenia.

§ 18.
1. Uprawianie żeglarstwa odbywa się z zachowaniem zasad bezpieczeństwa, w tym wymaga używania sprawnego technicznie sprzętu pływającego. Odpowiedzialność za stan techniczny sprzętu, podczas żeglugi ponosi kapitan (kierownik) statku.
2. Każdy statek powinien być wyposażony w środki bezpieczeństwa, zgodnie z wpisem w dokumencie rejestracyjnym lub w karcie bezpieczeństwa statku.
3. Podczas żeglugi musi być prowadzona ciągła obserwacja akwenu, a w tym innych jednostek pływających.
4. Jako miejsce schronienia podczas uprawiania żeglugi morskiej uważa się wszelkie miejsca zapewniające bezpieczny postój lub osłonę przed silnym wiatrem i wysoką falą: np. porty, kotwicowiska, osłona wyspy lub półwyspu.

§ 19.
1. Za bezpieczeństwo żeglugi jest odpowiedzialny kapitan statku (kierownik statku).
2. Przed wyjściem z portu, kapitan statku (kierownik statku) ma obowiązek dokonać przeszkolenia całej załogi w zakresie posługiwania się środkami ratunkowymi i sygnałowymi znajdującymi się na jachcie.
3. Kapitan statku (kierownik statku) może powierzyć członkowi załogi, uwzględniając jego kwalifikacje, wykonanie każdej czynności lub funkcji związanej z żeglugą statku, co nie zwalnia go od odpowiedzialności za bezpieczeństwo żeglugi.
4. Kapitan statku (kierownik statku) dla zapewnienia bezpieczeństwa przy uprawianiu żeglarstwa jest również obowiązany do przedsięwzięcia wszelkich środków wynikających z zasad dobrej praktyki żeglarskiej.
5. O użyciu środków asekuracyjnych i ratunkowych przez członków załogi decyduje kapitan statku (kierownik statku).

§ 20.
1. Na statku holującym inny obiekt pływający lub statek powietrzny musi być obecny obserwator siedzący tyłem do kierunku płynięcia statku.
2. Osoba holowana powinna posiadać założony środek asekuracyjny lub kamizelkę ratunkową.

§ 21.
1. Osoby, które nie ukończyły 16 roku życia, mogą realizować swoje uprawnienia żeglarskie wynikające z posiadania stopnia żeglarza jachtowego lub sternika motorowodnego pod nadzorem.
2. Za prowadzenie jachtów pod nadzorem uważa się żeglugę w porze dziennej na akwenie, na którym prowadzona jest ciągła obserwacja, przy zapewnieniu możliwości podjęcia na tym akwenie natychmiastowej akcji ratowniczej z wykorzystaniem łodzi ratunkowej oraz odpowiedniego sprzętu ratunkowego i wyposażenia technicznego.
3. Osoba prowadząca nadzór musi być pełnoletnia i posiadać odpowiednio, co najmniej patent żeglarza jachtowego lub sternika motorowodnego.

§ 22.
1. Za bezpieczeństwo w zorganizowanych formach szkolenia żeglarskiego odpowiedzialny jest kierownik wyszkolenia żeglarskiego, a na szkoleniach motorowodnych kierownik wyszkolenia motorowodnego.
2. W przypadku żeglarskiego treningu sportowego za bezpieczeństwo odpowiedzialna jest osoba posiadająca uprawnienia instruktora sportu lub trenera żeglarstwa, a w przypadku motorowodnego treningu sportowego, instruktora sportu w dziedzinie motorowodnej lub trenera motorowodnego.

§ 23.
1. Patenty i licencje wydane na podstawie dotychczasowych przepisów zachowują ważność w zakresie przyznanych tymi przepisami uprawnień.
2. Patenty i licencje wydane na podstawie dotychczasowych przepisów mogą być wymienione bez konieczności odbycia szkolenia i zdania egzaminu na patenty i licencje określone w rozporządzeniu.

§ 24.
Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. 3)

MINISTER SPORTU i TURYSTYKI
_____________

3) Niniejsze rozporządzenie było poprzedzone rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 12 września 1997 r. w sprawie uprawiania żeglarstwa (Dz. U. Nr 112, poz. 729), które utraciło moc z dniem 30 listopada 2005 r. na podstawie art. 5 ust. 4 ustawy z dnia 15 kwietnia 2005 r. o zmianie ustawy o kulturze fizycznej oraz ustawy o żegludze śródlądowej (Dz. U. Nr 85, poz. 726 i Nr 155, poz. 1298).