 Kpt. Krzysztof Kwaśniewski bez wątpienia się wychyla - zgłaszając do "Maliny" kandydaturę swego miasta. Nie przesądzam, ale i niewykluczam, że stolica Pyrlandii mu tego wniosku łatwo nie wybaczy. Przynajmniej - nie zapomni :-)))Ja wierzę, że to krytyka konstruktywna, że kogoś obudzi, że coś z tego pożytecznego wyniknie.
Zobaczymy co Sekretarz Jury zrobi z tym fantem.
Żyjcie wiecznie!
Don Jorge
____________________
.
.
.
.
Zgodnie z obietnicą dokonałem dziś rekonesansu wysiadłem z tramwaju
300 m od poznańskiego Starego Rynku i przeszedłem się w kierunku starego portu, o którym pisze wikipedia: http://pl.wikipedia.org/wiki/Port_rzeczny_w_Poznaniu  Nabrzeże "Ceglorza" .
O żegludze śródlądowej w Poznaniu wspominał mój dziadek w swoich
pamiętnikach – w latach międzywojennych kierownik działu żeglugi śródlądowej firmy Hartwig. http://www.kwasniewska.pl/saga/przodkowie.html „Jeszcze w 1925 roku wywieźliśmy 120.000 metrów sześciennych drzewa, około 20.000 ton cukru eksportowego przeładowując go w porcie poznańskim na barki oraz kilka tysięcy ton mączki ziemniaczanej z Lubonia pod Poznaniem i z Wronek. -- Mimo pewnych usterek w pierwszym roku działalności rezultat finansowy był dobry. (…) W roku 1926 wywieźliśmy około 180.000 ton węgla eksportowego przez porty w Poznaniu i Bydgoszczy a mniejsze ilości przez Międzychód.”  Skromniutko, skromniutko ... .
Znalazłem jeszcze w internecie kompleksowe opracowanie dokonane przez
Wydział Architektury, Politechniki Poznańskiej. http://www.wa.pb.edu.pl/uploads/downloads/Architektura---4-2010---do-internetu-3.pdf . Myślę, iż opracowanie o nie wymaga już żadnego mojego komentarza. Pozostałe brzegi basenu portowego nie są konserwowane i korzystają z nich jedynie wędkarze. Jedyne wspomniane już poprzednio miejsca do cumowania to pomościk ustawiony przez Klub motorowodny LOK dzięki staraniom prezesa Klubu Juliusza Stabrowskiego z czynnym slipem, z którego korzystają poznańscy motorowodniacy, konserwowanym również przez Klub (za pieniądze pozyskane ze składek) i przystań dla jednej barki, utrzymywana jeszcze siłą rozpędu przez Zakłady Hipolita Cegielskiego.  Wysoko, wysoko .... .
Wielkie tradycje i (praktycznie) żadna możliwość zatrzymania się
łodzią, brak realnej możliwości podłączenia się do prądu i wody pitnej. Biorąc to wszystko pod uwagę Poznań na pewno zasługuje na pierwsze miejsce, przed morskimi portami. Krzysztof Kwaśniewski |