Zrobiła się nam długa przerwa w publikowaniu kolejnych odcinków żeglarskich prezentacji "WHO IS WHO". To nie tylko moja wina. Czyja jeszcze? No to się domyślajcie, byle nie za długo.

Dziś mam za to dla Was sylwetkę, na którą warto było czekać  - j.kpt.ż.w. - Wojciech Jacobson. Nie tylko żeglarz dużego formatu, ale Człowiek, którego absolutnie wszyscy lubią, a kobietom mimo upływu lat - nadal się podoba. Taki starszy, przystojny, eleganck, dystyngowany  pan. Tak mi mówiły o Wojtku panie z JK AZS Szczecin w zeszłym roku. Przedstawiam Wam Wojtka Jacobsona.

Klik dla Wojtka

Kamizelki i żyjcie wiecznie !

Don Jorge

__________________________

WOJCIECH JACOBSON
Urodził się w 1929 r. Z zawodu mgr inż. chemik, pasja życiowa - żeglarz.

w gabinecie

 
Żeglarstwo uprawia od 1949 r. w różnych formach - na małych jachtach i dużych żaglowcach: regaty, szkolenie, turystyka, rejsy oceaniczne, udziały w zlotach.. Kapitan jachtowy od 1965 r.. Przepłynął ponad 260 tys. mil morskich.

w porcie                                                                na Hornie

Oceaniczne przygody rozpoczął późno, mając już 43 lata - zachowując jednak młodzieńczy entuzjazm. Towarzyszył wówczas Ludomirowi Mączce w pierwszej fazie rejsu dookoła świata. Na ich szlaku były miejsca nie zepsute jeszcze masową turystyką - wyspy Morza Karaibskiego, płaskowyż Gujański: Canaima, Salto Angel, wypady w Andy . Potem były inne rejsy atlantyckie i po wodach europejskich, a po 9 latach powrót na jacht L. Mączki i dalsze przygody.

1983-84 r.: -Urugwaj, Brazylia, Gujana Francuzka, wypad rzeką Comte do wioski Hmongów w dżungli gujańskiej, żegluga do Francji.

1984-85 r.: - wraz z córką Magdą i L.Mączką przeprowadza w 7 miesięcznym rejsie jacht Janusza Kurbiela, z Francji do Kolumbii Brytyjskiej.

1985-88 r.: - bierze udział w rejsie arktycznym Janusza Kurbiela. Cel - pierwsze pokonanie Przejścia Północno-Zachodniego małym jachtem na trasie z zachodu na wschód. W tym okresie spędza wraz z "Ludojadem" kilka miesięcy we wioskach Inuitów - Eskimosów.

1988 r - przejmuje prowadzenie jachtu od Kurbiela i wraz z Mączką kończą przejście przez Northwest Passage. Powrót we dwóch z Grenlandii do Francji w ciężkich warunkach sztormowych.

W 1988 r - rozpoczyna i kontynuuje, w różnych okresach, do 1999 r. żeglowanie z Kanadyjską Szkołą pod Żaglami, jako oficer na „Pogorii” i „Concordii”. Rejsy do wszystkich kontynentów (poza Antarktydą) i po wszystkich oceanach świata, w tym przejście cieśniny Magellana oraz Przylądka Horn i zamknięcie tym samym kręgu wokół obu Ameryk. Postoje na licznych archipelagach i wizyty w rzadko penetrowanych miejscach jak wyspy Saint Paul czy Chagos na Oceanie Indyjskim, Pitcairn, Palmyra, Galapagos i wiele innych na Pacyfiku, a także czterokrotne odwiedziny na ukochanej Wyspie Wielkanocnej, krainie Kolosów.

Ceni sobie wyróżnienia związane z rejsami: Srebrny Sekstant w 1985 oraz 1988 r (ten ostatni wspólnie z Kurbielem i Mączką), Nagrodę Grotmaszta Bractwa Kaphornowców (1989) czy Derek Zavitz Memorial Award (1998) przyznany przez studentów kanadyjskich za postawę godną naśladowania. Członek Bractwa Wybrzeża. Członek honorowy Polskiego Związku Żeglarskiego i Akademickiego Związku Sportowego.

Autor miniatury "'Marią' do Peru" i publikacji szkoleniowych, pisuje artykuły w prasie żeglarskiej, współpracował z radiem.